 |
 |
 |
|
Το ερώτημα που βασανίζει ήδη χιλιάδες εργαζόμενους γονείς παιδιών σχολικής ηλικίας δεν αφορά την επαγγελματική τους αποκατάσταση αλλά τις καλοκαιρινές «διακοπές». Επιχειρώντας να εξερευνήσουμε τις δυνατότητες που παρέχει το σημερινό σύστημα κοινωνικής φροντίδας στους εργαζόμενους γονείς παιδιών σχολικής ηλικίας, πέσαμε στο γνωστό τοίχο: λίγα προγράμματα, λίγες θέσεις ... Από τη Μεταξία Χιωτέλλη Το καλοκαίρι έρχεται και ο γνωστός προβληματισμός έχει ήδη αρχίσει: τί θα κάνουμε όλοι εμείς οι εργαζόμενοι γονείς και τί θα γίνουν τα παιδιά μας, καθώς τα δημόσια σχολεία – ως γνωστόν – από τα μέσα Ιουνίου και μετά κλείνουν τις πόρτες τους; Γνωστές ή/και λιγότερο γνωστές λύσεις υπάρχουν, θα πει κάποιος. Είναι όμως αρκετές για το σύνολο των παιδιών μας;
Όσα μόλις τώρα αναφέρθηκαν είναι παροχές με ελάχιστη ή και καθόλου οικονομική συμμετοχή για το γονιό, κάτι που είναι ιδιαίτερα ανακουφιστικό. Βασίζονται όμως κυρίως στους δήμους με τη γνωστή ελλιπή χρηματοδότηση κι έτσι οι θέσεις είναι πάντα λιγότερες από τη ζήτηση. Όσο για τον προβληματισμό σχετικά με την επάρκεια του εκάστοτε προγράμματος (πόσο καλά θα περνάει εκεί το παιδί μου;), την αξιολόγησή του και κατ’ επέκταση της διασφάλιση της ποιότητάς του, αφήστε το καλύτερα, γιατί θα μας περάσουν για UFΟ. Ας μην ξεχνάμε βέβαια και τα ιδιωτικής πρωτοβουλίας «καλοκαιρινά σχολεία», που είναι μία ακόμη από τις λύσεις που προσφέρονται για φύλαξη και δημιουργική απασχόληση των παιδιών μας πριν την καλοκαιρινή μας ( ουφ… ) άδεια. Πόσοι, όμως από εμάς – και εν μέσω οικονομικής κρίσεως – έχουν τη δυνατότητα για κάτι τέτοιο Δεν ξέρω για εσάς, προσωπικά πάντως… Once upon a time Συζητώντας με φίλους που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα – και ενώ κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη στραφεί στη μία ή την άλλη λύση – σκέφτομαι πως υπήρξα τυχερή για τα παιδικά μου καλοκαίρια. Και αυτό γιατί, μόλις έκλεινε το σχολειό, οι γονείς μου μας έστελναν στη γιαγιά και στον παππού, όπου για τρεις περίπου μήνες χαιρόμουν το παιχνίδι, τις βόλτες και τη θάλασσα. Δυστυχώς, όμως – όπως πολύ σοφά επεσήμανε μία φίλη – οι εποχές που μόλις έκλειναν τα σχολεία φεύγαμε διακοπές έχουν τελειώσει. Είναι λίγα τα παιδιά πλέον που μπορούν να έχουν αυτή την πολυτέλεια, γιατί πολυτέλεια κατάντησε το κάποτε αυτονόητο. Και δυστυχώς επίσης, οι γονείς στη σημερινή εποχή πρέπει να δουλεύουν και οι δύο όσο γίνεται περισσότερο. Όποια και αν είναι η λύση στην οποία τελικά θα καταφύγουμε, θα πρέπει να είναι για την όσο το δυνατόν καλύτερη αξιοποίηση του χρόνου των παιδιών μας, προσφέροντάς τους την ευκαιρία για δημιουργικές και όμορφες ημέρες πριν τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Καλή συνέχεια σε όλους και όλες ! |
