 |
 |
 |
|
Ήταν η Ε.Κ.ΠΟ.ΣΠΟ-ΝΟΣΤΟΣ και το πρόγραμμα «συνΑΝΑΠΤΥΞΗ» Ολοκληρωμένη παρέμβαση για μετανάστες/στριες που έφεραν κοντά μια ομάδα νεαρών μεταναστών και όχι μόνο, σε ένα ταξίδι με προορισμό το διαφορετικό, την εξερεύνηση των “άλλων”, σε ένα παιχνίδι επικοινωνίας και ανταλλαγής με κύριο μέσο έκφρασης τον χορό και την κίνηση.
από τη Μαίρη Δέδε Η συνάντηση...Ο Αλί, ο Τζαβίντ, ο Σαφάρ, ο Ναντέρ, η Καρίτα, η Μπλέσινγκ, ο Φράνσις, η Οσαριεμέν, ο Φαρχάτ, ο Τζαφαρί, ο Καμαλί, ο Κευσάρ και ο Ρακάν, νέοι από διάφορετικές γωνιές της γης, συναντήθηκαν στην Αθήνα στο job club του Νόστου και χωρίς να το πολυκαταλάβουν βρέθηκαν να χορεύουν μαζί κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών για να εκφράσουν όλα αυτά που οι λέξεις κάποιες φορές στάθηκαν φτωχές να μεταδώσουν και να επικοινωνήσουν. Στην αρχή... δείξε μου μια κίνηση να σου πω ποιός είσαι... «Δύσκολή εποχή για χορούς και τραγούδια», είπε ο Αλί από το Αφγανιστάν όταν πρωτάκουσε την ιδέα. «Κάτσε να βρούμε πρώτα μια δουλειά και θα ρίξουμε πολλούς χορούς», συμπλήρωσε ο Σαφάρ από τη Συρία. «Δεν ξέρω να χορεύω», είπε ο Φαρχάτ, «ας το δοκιμάσουμε», είπε ο Κευσάρ από το Ιράκ. Με αυτά και πολλά άλλα ξεκινήσαν οι συναντήσεις κάπου εκεί στην καρδιά του φετινού καλοκαιριού που μόλις πέρασε. Έξω 35C και μέσα δέκα νέοι να προσπαθούν με κινήσεις να εκφράσουν συναισθήματα, έννοιες και σχήματα που συνδέονται με το παρελθόν, με την κουλτούρα αλλά και τον ίδιο τον εαυτό. Παλαμάκια, περπατήματα και κινήσεις πήραν τώρα σειρά για να τους οδηγήσουν σε μια εξερεύνηση εαυτού, σε μια πορεία γνωριμίας με τους άλλους και το διαφορετικό. Χορός για μένα είναι... «Ο χορός για μένα είναι έκφραση και ελευθερία, εκτόνωση, χαρά, γέλιο, επικοινωνία, έμπνευση, ομορφιά, χαλάρωση, δημιουργία, αποφόρτιση», ήταν όσα σημείωσα από τα μέλη της ομάδας. Ο χορός λοιπόν ως βιωματική μορφή επικοινωνίας, καταφέρνει σχεδόν αυτόματα να ενεργοποιεί το συναίσθημα και να συνδέει ανθρώπους με ένα τρόπο μοναδικό, κάτι που φάνηκε από τις πρώτες κιόλας συναντήσεις μας. «Χορεύεις και όλα τα προβλήματα τα σκέφτεσαι με ένα χαμόγελο», λέει ο Σαφάρ από Συρία, «η ομάδα με έκανε να ξεχνώ όλες τις δυσκολίες που έχω στη ζωή», προσθέτει ο Ναντέρ, «περίμενα με χαρά και ανυπομονησία τις συναντήσεις μας», λέει ο Ρακάν από το Ιράκ. Προσεγγίζοντας το διαφορετικό... Ο χορός έγινε αφορμή να αυτοσχεδιάσουμε και να παίξουμε με έννοιες όπως η διαφορετικότητα, ο αποκλεισμός, η αμοιβαιότητα. Έννοιες που μας οδήγησαν σε περαιτέρω επεξεργασία και προβληματισμό. «Ο καθένας μας κατά μια έννοια είναι ένα ιδιαίτερο και μοναδικό ον όμως κάποιοι άνθρωποι εξαιτίας της διαφορετικότητάς τους περιθωριοποιούνται και δεν έχουν ίσα δικαιώματά στη ζωή», είπα. «Διαφορετικότητα είναι να είσαι ελεύθερος. Κάποιοι δεν είναι, υπάρχουν φορές που μας αντιμετωπίζουν άσχημα», λέει μέλος της ομάδας από το Αφγανιστάν. Η Blessing συνεχίζει «έχω νιώσει περίεργα επειδή είμαι άλλου χρώματος, δεν έχει σημασία τι χρώμα έχουμε, είμαστε άνθρωποι και έχουμε τα ίδια δικαιώματα στη ζωή». Το μοίρασμα, η αποδοχή του διαφορετικού, η συνεργασία. Μήπως δεν είμαστε και τόσο διαφορετικοί τελικά; Και έφερε ο καθένας ρυθμούς και κινήσεις της κουλτούρας του προκειμένου να τα μοιραστεί με τους άλλους. Ήχοι και ρυθμοί από Κένυα ήρθαν να συναντήσουν κινήσεις από τη Φιλανδία και να ενωθούν με μελωδίες από το Ιράκ και τη Συρία και πάλι να χαθούν και να βρουν άλλους από τη Νιγηρία και το Μπαγκλαντές... και κάπως έτσι να γεφυρώσουν διαφορές και αντιθέσεις σε ένα κλίμα που ευνοεί την αμοιβαιότητα, την αποδοχή προς το διαφορετικό. Η Καρίτα τονίζει «μου άρεσε η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί μεταξύ μας, ο ένας βοηθούσε τον άλλο», ο Φράνσις προσθέτει «γνώρισα τόσους διαφορετικούς ανθρώπους, νιώθω πιο κοντά στα μέλη της ομάδας, πιο ανοιχτός σε άλλους πολιτισμούς», «όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε κατά βάθος τις ίδιες ανάγκες», είπε η Osariemen από τη Νιγηρία και ο Αλί συμφωνεί πως «θα πρέπει να δεχόμαστε τους άλλους γιατί όλοι έχουν κάτι να μας διδάξουν». Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα ξεκινήσαμε να προετοιμαζόμαστε για την τελική εκδήλωση, μια βραδιά ανοιχτή προς την τοπική κοινότητα. Η μεγάλη μέρα! Η συνάντηση με τους διαφορετικούς “άλλους” Ρυθμοί διαφορετικοί μπήκαν σε μια κοινή πορεία για να ενωθούν και να συνθέσουν ένα χορευτικό σύνολο που τα μέλη περίμεναν με αγωνία να παρουσιάσουν. Άσπρα μπλουζάκια, πολύχρωμα μαντήλια δεμένα στα χέρια και όλα είναι έτοιμα για να υποδεχτούμε τους διαφορετικούς “άλλους” απ' την κοινότητα και να μοιραστούμε μαζί τους το δικό μας ταξίδι πολιτισμών και χρωμάτων. Σε αυτό το ταξίδι βέβαια δεν έμεινε κανένας σιωπηλός παρατηρητής αλλά τους “βάλαμε όλους στο χορό”. «Ένιωσα πολύ όμορφα όταν είδα τον κόσμο να χορεύει τον χορό μου» λέει ο Καμαλί, «ήταν όλοι χαρούμενοι και το διασκέδασαν, είναι ωραίο να βλέπεις τους άλλους να χαμογελούν» λέει ο Σαφάρ, «κάποιοι μπέρδευαν τα βήματα, είχε τόση πλάκα» λέει ο Καυσάρ, «ένιωσα πως ήρθαμε όλοι πιο κοντά, πως γίναμε ένα» παρατηρεί η Καρίτα, «ήταν κάτι διαφορετικό, συγκινηθήκαμε πολύ», είπαν κάποιοι από τους καλεσμένους. Κλείσαμε όλοι σε ένα μεγάλο κύκλο, με μια ανάσα μια φωνή, ενωμένοι σε λέξεις όπως “φιλία, ομορφιά, αγάπη, δέσιμο, ένωση, μαζί, ευχαριστώ, τέλεια επικοινωνία, χορός,” γιατί όπως όλοι είπαμε ο χορός μας ενώνει. Για όλους εσάς που δεν παρευρεθήκατε στην εκδήλωσή μας δείτε το βίντεο από το ταξίδι της ομάδας στο διαφορετικό στο http://www.synanaptixi.gr/el/events.html ή http://www.youtube.com/watch?v=mjvuDprchH0 |
