Σάββατο, 4 Μαΐου 2024
13
ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010


Μέτρα κατά της ανεργίας
Συνέντευξη με τον Γεν.Γραμματέα Κοινοτικών και άλλων πόρων του Υπ.Εργασίας κο Θ.Τσέκο.
Της Συντακτικής ομάδας

Η ανεργία βλάπτει σοβαρά την υγεία
Πόσο μας επηρεάζει η κρίση;
Του Ελευθέριου Θηραίου 

Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη
Επιχείρηση και ευαισθησία.
Της Δήμητρας Κονδύλη 

Επιχειρηματικότητα μεταναστών
Ευκαιρίες μέσα από προκλήσεις.
Της Μαίρη Δέδε 

Φιλανθρωπία και καπιταλισμός
Σχέση ανταπόδοσης;
Της Κυριακής Τριπερίνα

Περί εγκληματικότητας
Τα συμπτώματα της ασθένειας.
Της Σοφίας Πράπα

Editorial
Hannibal ante portas

Ατζέντα
Προκηρύξεις, πρωτοβουλίες, συνέδρια, ημερίδες

Σχολιαστής
Αγώνας ζωής, αγώνας δρόμου

Καυτή Πατάτα
Για εκλογικό σώμα και υποψηφίους οι εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης 2010

Αντιλογίες
Από που είμαι;

Πήγα-Είδα-Διάβασα
Ο μήνας που έφυγε. Τα καλά πρέπει να μοιράζονται

PDF Εκτύπωση E-mail
ΠΗΓΑ:    
    στην ομιλία του αμερικανού επιχειρηματία Blake Mykoskie, ιδρυτή της εταιρείας Tom’s Shoes και της καμπάνιας One for one, στο μουσείο Μπενάκη (11/6). Η ιδέα που βασίζεται το εγχείρημα του νεαρού Blake είναι η εξής: για κάθε ζευγάρι παπούτσια που αγοράζεται, η εταιρεία προσφέρει ένα καινούργιο ζευγάρι σε παιδιά που έχουν ανάγκη. Τόσο απλά, τόσο αμερικάνικα.
     
    στον ισόγειο πολυχώρο της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής, Κινητικής Αποκατάστασης και Μέριμνας ΕΨΑΜΥ (25/6) για να παρακολουθήσω το επιτυχημένο θεατρικό δρώμενο «Από το ηχητικό ερέθισμα στη σωματική έκφραση» που είχε ως κύριους πρωταγωνιστές άτομα χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και μέριμνας της ΕΨΑΜΥ. Σε μια προσπάθεια γνωριμίας με το χώρο ρίξαμε μια μάτια στην έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Προσωπογραφίες» που φιλοξενήθηκε για μια βδομάδα στον ίδιο χώρο. Τα εργαστήρια, η έκθεση φωτογραφίας και το θεατρικό δρώμενο ήταν ένα αποτέλεσμα του προγράμματος «Ανοιχτοί Ορίζοντες». Μια πολύ καλή προσπάθεια που μας έδωσε την ευκαιρία να θαυμάσουμε και να στηρίξουμε το έργο των παιδιών.
     
    στο ARTogether Festival (15/7) που φιλοξενήθηκε στον πολυχώρο six d.o.g.s στο Μοναστηράκι. Καλλιτεχνική ατμόσφαιρα, δημιουργική διάθεση και πολλές ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Ως προς τα επικριτικά -πολλές φορές- σχόλια που ακούγονται για τα κάθε είδους φεστιβάλ που ξεφυτρώνουν παντού το καλοκαίρι, θα ήταν θετικό να σκεφτόμαστε πως η δημιουργικότητα δεν βλάπτει. Ας μην είμαστε μίζεροι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
   
ΕΙΔΑ:    
    ότι η ετήσια έκθεση της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες «Παγκόσμιες τάσεις 2009» που κυκλοφόρησε σε συνδυασμό με την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (20 Ιουνίου) είχε μεγαλύτερη προβολή στο Διαδίκτυο παρά στις έντυπες εφημερίδες. Τυχαίο ή ιδέα μου; Μήπως απλώς το θέμα δεν πουλάει; Ποιος θέλει να ακούσει ότι σχεδόν 6.000 παιδιά από το Αφγανιστάν ζήτησαν άσυλο στην Ευρώπη μέσα στο 2009; Και μέχρι τώρα στην Ελλάδα μια χαρά το είχαμε λύσει το πρόβλημα, δια της γνωστής μεθόδου της στρουθοκαμήλου φυσικά. Τώρα τι κάνουμε, που οι συνθήκες της κρίσης απελευθέρωσαν, νομιμοποιούν σιγά-σιγά και κοντεύουν να καθιερώσουν κιόλας απόψεις που λίγο απέχουν από τον ωμό ρατσισμό. Κι άλλα διλήμματα…
     
    πως κυκλοφόρησε στα ελληνικά «Οδηγός επίγνωσης της πολιτισμικής ετερότητας στην ψυχική υγεία» από το Κέντρο Ημέρας «Βαβελ» (μονάδα ψυχικής υγείας για μετανάστες) της «Συνειρμός-ΑΜΚΕ Κοινωνικής Αλληλεγγύης». Ο οδηγός αποσκοπεί στην βελτίωση των υπηρεσιών υγείας που παρέχονται σε ανθρώπους από διαφορετικά γλωσσικά και πολιτιστικά περιβάλλοντα.
     
    πως το φεστιβάλ Αθηνών προσφέρει δωρεάν εισιτήρια σε ανέργους με την επίδειξη της κάρτας ανεργίας. Για να μην συνεχίζει να ενθαρρύνεται η άποψη πως η τέχνη είναι είδος πολυτέλειας.
   
ΔΙΑΒΑΣΑ:    
    τον σωστότερο ορισμό της παρούσας κατάστασης στο editorial του μηνιαίου ανδρικού περιοδικού της Καθημερινής. GK λοιπόν, τεύχος Ιουλίου και Αντώνης Παπανικολάου: μικρά και μεγαλύτερα παραδείγματα για όσα «λιμνάζουν» στον «στάσιμο χρόνο» της οικονομικής κρίσης…
     
    στον «Κόσμο του Επενδυτή» (19-20 Ιουνίου) το ρεπορτάζ της Α.Κουφοπάνου για τις εργασιακές συνθήκες στην Κίνα. Οι αυτοκτονίες των εργαζομένων της Foxconn (κατά πάσα πιθανότητα εκεί έχει κατασκευαστεί το κινητό σας ή ο υπολογιστής σας), αλλά και το θάρρος κάποιων (Κινέζων) δημοσιογράφων έφεραν στο φως μια κατάσταση που στα δυτικά μας μάτια, ακόμη και στις σημερινές συνθήκες, φαντάζει βγαλμένη από μυθιστόρημα: οι 800.000 υπάλληλοι της εν λόγω εταιρείας δουλεύουν όρθιοι 12 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα για περίπου 10 δολάρια την ημέρα. Παρόλο που θα έπρεπε να το θεωρήσουμε «φυσικό», με τα δυτικά μας μάτια πάντα, δεν παύει να είναι εκπληκτικό ότι αυτοί οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν και κέρδισαν! Οι μισθοί στη Foxconn αυξήθηκαν και επειδή η «ασθένεια» της συνδικαλιστικής δράσης είναι μεταδοτική, υπογράφηκε και η πρώτη συλλογική σύμβαση εργασίας στην Κίνα. Με τη γνωστή μας KFC παρακαλώ. Επίσης στα ΝΕΑ Σ/Κύριακου 3-4 Ιουλίου διάβασα ότι η λέξη απεργία εμφανίζεται όλο και συχνότερα στο κινεζικό λεξιλόγιο.
     
    (σκέφτηκα) τι θα σημαίνουν οι αυξήσεις μισθών στην Κίνα για την ευρωπαϊκή μας τσέπη; Και τελικά, εμείς τι θέλουμε; Φθηνά προϊόντα και κατανάλωση; Ακριβά προϊόντα και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς για όλους; Ισχύει πάντα το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»; Ποιος στ’αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω;
     
    την καταγγελία της θεραπευτικής ομάδας του 18 Ανω για τα συνεχιζόμενα κρούσματα δικαστικών αποφάσεων που καταδικάζουν, σε σοβαρές ποινές φυλάκισης χωρίς αναστολή για γελοία αδικήματα (τη ζάντα του αυτοκινήτου, για όνομα!) που έγιναν χρόνια πριν (13 σε μια περίπτωση), άτομα που «τότε» ήταν χρήστες. Σήμερα δεν είναι πια και μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις που αναφέρονται ονομαστικά στην καταγγελία, είναι καθαροί εδώ και χρόνια. Οσο και να καταλαβαίνουμε ότι η δικαιοσύνη είναι σκληρή, μήπως να καταλάβουν κι οι δικαστές πότε το παρακάνουν; Όχι τίποτε άλλο, αλλά μήπως να σώσουμε ό,τι σώζεται από τον περίφημο «νομικό πολιτισμό» μας πριν καταρρεύσει τελείως;
     
    το δελτίο τύπου της Κοινωνικής Οργάνωσης Υποστήριξης Νέων «Αρσις» που εκδόθηκε με αφορμή την κατάθεση νομοσχεδίου για την παραβατικότητα των ανηλίκων και το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά κοινωνικών μέτρων για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της παραβατικότητας. Μεταξύ άλλων αναφέρουμε την πρόταση της «Αρσις» για τη δημιουργία νέων μονάδων μέριμνας για ανήλικους παραβάτες, την αύξηση του ηλικιακού ορίου για την επιβολή ποινικού σωφρονισμού και την ουσιαστική εφαρμογή του θεσμού της δωρεάν νομικής βοήθειας σε απόρους παραβάτες του νόμου.